بررسی تغییرات جغرافیایی - فصلی ترکیبات تقریبی خیار دریایی Holothuria leucospilata آبهای خلیج فارس و دریای عمان

در این پژوهش ترکیبات خیار دریایی غذایی گونه Holothuria leucospilota آبهای جنوب کشور که از استان های سیستان و بلوچستان و هرمزگان تا بخش های انتهایی استان بوشهر به تفکیک پاییز و زمستان سال 1395 و بهار و تابستان سال 1396 که با عملیات غواصی جمع آوری گردیده بود، آنالیزگردید. برای این منظورابتدا ازهراستان یک ایستگاه با طول و عرض جغرافیایی مشخص انتخاب و در وسط هر فصل با سه تکرار و درهر تکرار 3 نمونه برداشت گردید. نمونه‌‌های هر تکراربه تفکیک هر فصل با هم چرخ شده و ترکیبات تقریبی آنها شامل رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر بر اساس روش های استاندارد اندازه‌‌گیری گردید. نتایج نشان داد که این خیار دریایی از نظرمحتوای پروتئین دارای سطوح نسبتاً بالا می‌باشد و در استان هرمزگان در فصل تابستان بالاترین درصد پروتئین (p<0.05) در پیکره  خیار دریایی بدست آمد (69/3±15).  کمترین درصد پروتئین در نمونه‌‌های استحصالی از استان بوشهر طی فصول پاییز  (73/1±10) و زمستان  (8/1±10)  بدست آمد. یکی از دلایلمیزان  پروتئین بالای خیار دریایی صید شده در فصل تابستان استان هرمزگان، دمای آب بالاتر و میزان  کلروفیل a بیشتر آن در مقایسه با فاکتورهای مشابه در فصل تابستان در دو استان دیگر می‌باشد. بیشترین درصد رطوبت از خیارهای دریایی حاصل از صید در زمستان در دو استان سیستان و بلوچستان  (43/7±1/86) و استان بوشهر (43/8±1/86) بدون اختلاف معنی‌‌دار بدست آمد، حال آنکه کمترین درصد رطوبت مربوط به نمونه‌‌های صید شده  از استان هرمزگان طی فصل تابستان(63/5±1/81) بود (p<0.05). بالاترین درصد چربی در نمونه‌‌های فصل زمستان استان سیستان و بلوچستان (08/0±29/0) و کمترین درصد چربی در نمونه‌‌های استان هرمزگان طی فصل تابستان (02/0±12/0) بدست آمد (p<0.05) و بالاترین درصد خاکستر در نمونه‌‌های صید شده فصل زمستان استان بوشهر (24/0±1/3) و کمترین آن مربوط به  خیار دریایی فصل زمستان استان هرمزگان (24/0±08/2) بود (p<0.05). به طور کلی، نمونه‌‌های استحصالی از هرمزگان در تابستان می‌تواند از شاخص قیمت بالاتری برخوردار باشد.